Så fint, så fint...

Eg såg dette lekre kaffeserviset i bruktbutikken i heimbygda mi. Synest det var SÅ fiint! Fornuften og tanken på mannens reaksjon om eg hadde kome drassande med fleire koppar bråstoppa meg. Han har nemleg ei heil kasse med krus som vi desverre ikkje har plass til andre stader enn i kjellerboda.. (les reklamekoppar o.l) og det blir eg relativt ofte minna på. Sikkert ca like ofte som eg ymter frampå om nye koppe- og krus innkjøp..:-)

Mi snille mamma hadde fått med seg at eg hadde falt for det serviset og på bursdagen min fekk eg ei bildemelding av ein av dei søte koppane. Gjett om eg vart glad! Så no er serviset mitt, heilt utan dårleg samvittighet. Herleg!